اجاره خطرپذیر: قهرمان گمنام برای استارت‌آپ‌های سخت‌افزاری که در تلاش برای افزایش سرمایه هستند

تامین مالی جهانی در ماه فوریه سال 2023 با 18 میلیارد دلار سرمایه گذاری، 63 درصد نسبت به سال قبل کاهش یافت. برای استارت‌آپ‌های رباتیک، اوضاع بهتر نشد: سال 2022 دومین سال بدترین سال برای تأمین مالی در پنج سال گذشته بود، و اعداد 2023 نیز در همین راستا هستند.

این رفتار سرمایه گذاران در مواجهه با عدم قطعیت و ریاضت توجیه پذیر است، به خصوص زمانی که شرکت های سخت افزاری سریعتر از SaaS پول نقد می سوزانند. بنابراین، بنیان‌گذاران استارت‌آپ‌های رباتیک و سایر کسب‌وکارهای تجهیزات سنگین در این فکر مانده‌اند که آیا می‌توانند دور بعدی سرمایه‌گذاری خود را تعطیل کنند یا باید به خرید متوسل شوند.

اما میان وام‌های پرهزینه بدهی و سرمایه‌گذاری VC که به‌ویژه برای استارت‌آپ‌های سخت‌افزاری خوب عمل می‌کند، یک واسطه خوشحال کننده وجود دارد: اجاره خطرپذیر.

استارت‌آپ‌های سخت‌افزاری برای این نوع تامین مالی مناسب‌تر از شرکت‌های نرم‌افزاری هستند، زیرا دارایی‌های ملموسی دارند و طبیعت پرخطر صنعت را با یک بدهی متعادل می‌کنند.

به‌عنوان مدیر عامل یک استارت‌آپ روباتیک که اخیراً یک قرارداد اجاره‌ای 10 میلیون دلاری دریافت کرده است، مزایای این نوع توافق‌نامه را برای شرکت‌های سخت‌افزاری توضیح می‌دهم و اینکه چگونه می‌توان یک معامله برد-برد را در زمانی که بسته شدن یک دور بسته یک گزینه نیست، توضیح داد.

چرا قراردادهای اجاره خطرپذیر با استارت آپ های سخت افزاری سازگار است؟

برخلاف چند توسعه‌دهنده اینجا و آنجا در SaaS، شرکت‌های سخت‌افزاری برای تولید محصولات خود به تحقیق و توسعه فشرده (R&D)، مخارج سرمایه (CapEx) و نیروی کار دستی نیاز دارند. بنابراین، جای تعجب نیست که نرخ نقدینگی دومی بیش از دو و نیم برابر بیشتر از اولی باشد.

استارت‌آپ‌های سخت‌افزاری به‌دلیل عملیات سنگین سرمایه‌شان، دائماً سعی می‌کنند هنگام جمع‌آوری سرمایه از رقیق شدن آنها جلوگیری کنند. بنابراین، لیزینگ مخاطره‌آمیز می‌تواند برای بنیان‌گذاران تسکین باشد، زیرا بدون به خطر انداختن حقوق صاحبان شرکت، پول مورد نیاز خود را از قبل به آنها می‌دهد.

به جای گرفتن بخشی از سهام یا سهام یک شرکت، اجاره خطرپذیر دارایی‌های فیزیکی کسب‌وکار را به عنوان یک بدهی برای تضمین وام می‌گیرد و کسب آن را برای استارت‌آپ‌ها آسان‌تر می‌کند. همچنین یک سرمایه گذاری کم ریسک است و به شرکت اجازه می دهد تا 100٪ مالکیت خود را حفظ کند.

این معاملات مانند اجاره خودرو عمل می کند، جایی که بانک از نظر فنی مالک خودرو (محصول تولید شده) است، در حالی که استارت آپ ماهانه یک قسط پرداخت می کند تا آن را حفظ کند و در بیشتر موارد، آن را هر طور که می خواهد کار کند. وام دهندگان اغلب در شرایط قرارداد خود انعطاف پذیرتر از سایر سرمایه گذاران هستند.

فراتر از پرهیز از رقیق‌سازی، لیزینگ از نظر تئوری تجهیزات شرکت را از دارایی‌های سرمایه‌ای آن می‌گیرد و باعث می‌شود حاشیه‌های کارآمدتری از نظر سودآوری ایجاد شود.

مزیت اضافه شده: تقویت تجهیزات به عنوان یک سرویس

با لیزینگ مخاطره‌آمیز، یک استارت‌آپ می‌تواند دارایی‌هایی مانند تجهیزات، املاک یا حتی مالکیت معنوی را از یک شرکت لیزینگ تخصصی اجاره کند. آنها دارایی ها را در ازای پرداخت اجاره ماهانه در مدت معینی دریافت می کنند که معمولاً کوتاهتر از تأمین مالی سنتی است.