مقیاس هزینه های صنعت فناوری برای تأثیرگذاری بر دستور کار سیاست های اتحادیه اروپا در گزارشی که امروز توسط Corporate Europe Observatory و Lobbycontrol منتشر شده است – که نشان می دهد صدها شرکت ، گروه و انجمن تجاری در مجموع 97 میلیون یورو هزینه کرده اند (ارائه شده است). 115 115 میلیون دلار) سالانه لابی از نهادهای اتحادیه اروپا.
بر اساس گزارش دو گروه کمپین شفافیت لابی ، میزان هزینه ها ، فناوری را به بزرگترین بخش لابی در منطقه تبدیل می کند – پیش از داروخانه ، سوخت های فسیلی ، منابع مالی و مواد شیمیایی.
اتحادیه اروپا دارای قوانین دیجیتالی در قطار است ، از جمله قانون بازارهای دیجیتال ، که قرار است کنترل های قبلی را در بزرگترین سکوهای “دروازه بان” اعمال کند تا رقابت عادلانه در بازار دیجیتال را با غیرقانونی کردن طیف وسیعی از اقدامات سوء استفاده کننده ، ارتقا دهد. و قانون خدمات دیجیتال ، که الزامات بخش وسیعی از مشاغل دیجیتال را افزایش می دهد – دوباره با الزامات بیشتر برای پلتفرم های بزرگتر – تا قوانین آنلاین را با الزامات آفلاین در زمینه هایی مانند محتوا و محصولات غیرقانونی مطابقت دهد.
مقابله با اطلاعات غلط آنلاین و تهدیدهای فرایندهای دموکراتیک-مانند به روز رسانی قوانین اتحادیه اروپا برای تبلیغات سیاسی در حال اجرا به صورت آنلاین و مقررات دقیق تر در مورد هدف قرار دادن تبلیغات آنلاین به طور کلی ، توسط قانونگذاران مستقر در بروکسل مورد توجه قرار گرفته است.
این بلوک همچنین در حال توافق با چارچوبی مبتنی بر ریسک برای کاربردهای هوش مصنوعی است.
استفاده مجدد از داده ها یکی دیگر از تمرکزهای مهم نظارتی اتحادیه اروپا است.
در عین حال ، اجرای چارچوب حفاظت از داده های موجود اتحادیه اروپا (GDPR) – که به طور گسترده تصور می شود (عمدتاً) ضعیف در برابر غول های فناوری اعمال شده است – یکی دیگر از زمینه هایی است که غول های فناوری ممکن است تمایل به تأثیرگذاری بر سیاست های منطقه ای داشته باشند. اجرای شدید می تواند مدل های تجاری مبتنی بر نظارت غول های تبلیغاتی آنلاین مانند گوگل و فیس بوک را تهدید کند.
در عوض ، چندین شکایت GDPR علیه این زوج هنوز بلاتکلیف روی میز کمیسیون حفاظت از اطلاعات ایرلند نشسته اند.
بر اساس این گزارش ، تعداد کمی از غول های فناوری غالب در لابی اتحادیه اروپا هستند که نشان می دهد ده شرکت مسئول تقریباً یک سوم کل هزینه ها هستند: Google ، Facebook ، Microsoft ، Apple ، Huawei ، Amazon ، IBM ، Intel ، Qualcomm و وودافون – که مجموعاً بیش از 32 میلیون یورو در سال هزینه می کنند تا بر سیاست های فناوری اتحادیه اروپا تأثیر بگذارند.
بر اساس این گزارش ، گوگل در صدر فهرست لابی گری هزینه گذاران بزرگ فناوری در اتحادیه اروپا قرار گرفته است. پس از آن فیس بوک (5.5 میلیون یورو) ؛ مایکروسافت (5.3 میلیون یورو) ؛ اپل (3.5 میلیون یورو) ؛ و هواوی (3 میلیون یورو).
با کمال تعجب ، شرکت های فناوری مستقر در ایالات متحده بر لابی های صنعت در اتحادیه اروپا غالب هستند-با این گزارش یک پنجم از شرکت هایی که در سیاست دیجیتال از لابی گری استفاده می کنند مستقر در ایالات متحده هستند-اگرچه نشان می دهد که نسبت واقعی “به احتمال زیاد حتی بیشتر” است.
در حالی که مشخص شد شرکت های مستقر در چین (یا هنگ کنگ) تنها کمتر از یک درصد کل را تشکیل می دهند ، این نشان می دهد که شرکت های فناوری چینی تا کنون در لابی های اتحادیه اروپا در نزدیکی سطح همتایان آمریکایی خود سرمایه گذاری نکرده اند.
وی ادامه داد: لابی های پیشنهادی پیرامون بسته خدمات دیجیتال ، تلاش اتحادیه اروپا برای مهار شرکت Big Tech ، نمونه کاملی از نحوه دسترسی بودجه زیاد شرکت ها به آنها را ارائه می دهد: مقامات عالی رتبه کمیسیون 271 جلسه برگزار کردند که 75 درصد آنها با لابی های صنعت گوگل و فیس بوک رهبری این بسته را بر عهده داشتند. ”این دو گروه از کمپین های شفافیت می نویسند.
این گزارش همچنین نشان می دهد که چگونه صنعت فناوری به طور معمول بر گشت و گذار متکی است تا سیاست های مطلوب را پیش ببرد – زیرا شرکت های فناوری نه تنها به طور فردی لابی می کنند بلکه به طور جمعی در شبکه ای از انجمن های تجاری و تجاری سازماندهی شده اند که گزارش آنها را “بازیگران مهم لابی” نیز نامیده است. به
بر اساس این گزارش ، انجمن های تجاری که به نمایندگی از Big Tech لابی می کنند دارای بودجه لابی هستند که “بسیار بیشتر از 75 درصد شرکتهای صنعت دیجیتال است”.
چنین ساختاری می تواند به غنی ترین غول های فناوری این امکان را بدهد که تحت پوشش حمایت گسترده تر صنعت ، مواضع سیاسی مطلوب خود را پیش ببرند – همچنین از طریق تأمین بودجه این گونه انجمن ها به آنها نفوذ بیشتری در تولید لابی خود می دهند.
لابی گری Big Tech همچنین متکی به تامین مالی شبکه وسیعی از اشخاص ثالث ، از جمله اتاق های فکر ، انجمن های کوچک و متوسط و استارتاپ ها و مشاوره های حقوقی و اقتصادی است تا پیام های خود را ارسال کند. این پیوندها غالباً افشا نمی شوند و سوگیری های احتمالی و تضاد منافع را مبهم می سازد.
آنها ادامه می دهند: “اخلاق و عملکرد این سازمان های سیاستی متفاوت است ، اما به نظر می رسد برخی در بحث های پیرامون بسته خدمات دیجیتال ، میزبانی بحث های انحصاری یا کج به نمایندگی از سرمایه گذاران خود یا انتشار گزارش های ترسناک نقش ویژه ای ایفا کرده اند.”
“در اینجا یک مشکل کدورت وجود دارد: شرکت های بزرگ فناوری در اعلام منابع مالی خود برای اتاق های فکر ضعیف عمل کرده اند – عمدتا تنها پس از تحت فشار قرار گرفتن این پیوندها را افشا کرده اند. و حتی هنوز این افشاگری کامل نیست. به این منظور ، Big Tech بودجه خود را از SME و انجمن های استارتاپی اضافه می کند. و این واقعیت که کارشناسان حقوق و اقتصاد که توسط Big Tech استخدام شده اند نیز در بحث سیاست مشارکت می کنند ، اغلب بدون افشای مشتریان یا پیوندهای شرکتی خود. “
14 اتاق فکر و سازمان های غیردولتی که گزارش آنها به حامیان Big Tech پیوند دارد عبارتند از: CERRE؛ CDI ، EPC ، CEPS ، CER ، بروگل ، شورای لیسبون ، CDT ، TPN ، دوستان اروپا ، ECIPE ، انجمن جوانان اروپا ، صندوق مارشال آلمان و مرکز مطالعات اروپایی ویلفرد مارتنز.
برای اظهار نظر در این گزارش با بزرگترین غول های فناوری هزینه تماس گرفته شد. ما این مقاله را با هر پاسخی به روز می کنیم.
ما همچنین برای اظهار نظر با کمیسیون اروپا تماس گرفته ایم.
گزارش کامل – با عنوان شبکه لابی: وب تأثیر فناوری بزرگ در اتحادیه اروپا – در اینجا یافت می شود