فناوری شناسه دیجیتال به سرعت در حال حرکت است. #GoodID تضمین می کند که چیزها را خراب نمی کند – TechCrunch

همه گیری COVID-19 بسیاری از تغییرات فناوری را تسریع کرده است-چند نفر از ما قبل از بهار گذشته می دانستیم Zoom چیست؟ واکسن‌های mRNA COVID که به سرعت توسعه یافته‌اند، خود یک مطالعه موردی در پیشرفت علمی و فناوری هستند. اکنون تلاش‌ها در ایالات متحده و اروپا برای نیاز به اثبات واکسیناسیون مذکور برای تعدادی از فعالیت‌ها، پیش‌نمایشی از فرصت‌های بی‌شمار ممکن با تکامل شناسایی – و همچنین هشداری درباره مشکلات احتمالی آن در صورت عدم انجام صحیح ارائه می‌دهد.

در ایالات متحده ، اثبات ، در حال حاضر ، به هر حال ، از طریق یک تکه کوچک کاغذ سیاه و سفید – یا حتی فقط یک عکس از آن – با جزئیات پرونده واکسیناسیون فرد اغلب دست نویس انجام می شود. به نظر می رسد مصنوعی از دوران دیگر است. آن را با گواهی دیجیتال COVID اتحادیه اروپا مقایسه کنید. کد QR قابل اسکن آن می‌تواند فوراً به داده‌های سیستم‌های بهداشتی دولتی دسترسی پیدا کند که وضعیت واکسیناسیون، نتایج آزمایش COVID-19 و حتی مصونیت اکتسابی از عفونت را نشان می‌دهد.

گواهی دیجیتال COVID نمونه ای از شناسه دیجیتال است. دولت ها به طور فزاینده ای از این فناوری ها برای حل یک مشکل جهانی استفاده می کنند: فقدان شناسه رسمی برای یک میلیارد نفر در سراسر جهان. این یک مانع بزرگ برای مشارکت در جامعه مدرن است – محدود کردن دسترسی به مشاغل، مدرسه و حتی درگیر شدن در فعالیت های اساسی زندگی روزمره. شناسه های دیجیتالی می توانند بانکداری ، رای دادن ، مسافرت ، دریافت خدمات دولتی و محافظت از پروفایل ها و تعاملات رسانه های اجتماعی خود را برای افراد آسان تر و ایمن تر کنند.

اما مشکل اینجاست: شناسه های دیجیتالی همچنین می توانند برای محدود کردن آزادی ها ، افزایش نظارت و در واقع انجام بسیاری از کارهایی که قرار است آنها را تسهیل کنند ، دشوارتر کند. به عنوان مثال ، طی دو سال اخیر ، نگرانی در هند در زمینه حفاظت از حریم خصوصی – و در کنیا در مورد اسناد و مدارک که شامل جوامع حاشیه نشین شده است – باعث شده است که برنامه های ملی دیجیتالی شناسنامه ای مورد بحث قرار گیرد (در واقع ، دادگاه عالی کنیا پس از یافتن دولت در حفظ صحیح حریم خصوصی شهروندان در زمان عرضه) حتی در اروپا، منتقدان نگران هستند که گواهی‌های COVID اتحادیه اروپا ممکن است باعث محدود شدن جابجایی افراد در کشورهای کم‌درآمد شود که نمی‌توانند از «زنجیره اعتماد» سختگیرانه‌ای که اغلب در ایجاد شناسه‌های دیجیتال دخیل هستند پیروی کنند.

این بخشی از یک روند بزرگتر در دهه گذشته است ، به گونه ای که افراد در تمام سطوح جامعه به طور فزاینده ای وابسته – و تا حدی اسیر – ابزارها و سیستم عامل های دیجیتالی خارج از کنترل خود هستند. این تحول دیجیتال در طول همه‌گیری COVID-19 و تغییر به تعاملات مجازی فوریت بیشتری پیدا کرده است. اگر بخواهیم وعده سیستم های شناسه دیجیتالی را عملی کنیم ، آنها باید با سیاست های قوی و معماری فنی همراه شوند که به جای قراردادن حقوق و آزادی های افراد ، آنها را گسترش می دهد.

افراد بیشتری برای اطمینان از گسترش این سیستمها به جای از بین بردن آزادیها و فرصتها به صدایی احتیاج دارند ، اما اغلب اوقات نیازها ، تجربیات و حقوق شهروندان ، ساکنان و مصرف کنندگان در توسعه فناوریها و سیاستهای شناسه دیجیتال مورد توجه قرار نمی گیرد. این فرصت های از دست رفته می تواند منجر به عواقب شدیدی شود – برنامه های شناسایی دیجیتالی که حریم خصوصی را به خطر می اندازد ، خطرات امنیتی را در بر می گیرد و کاربران را حذف ، به حاشیه رانده و حتی به خطر می اندازد. دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به چنین برنامه‌های ناقصی تکیه می‌کنند در معرض خطر نقض داده‌ها، حملات سایبری، پیامدهای اقتصادی و از دست دادن اعتماد عمومی هستند.

در چند سال گذشته، ائتلافی از حامیان حریم خصوصی و امنیت شروع به همکاری با مشاغل، دولت‌ها و سازمان‌های جامعه مدنی کردند تا باور مشترک خود را در مورد مزایای بی‌شمار شناسه‌های دیجیتال پیش ببرند – و نگرانی‌های شدیدشان را در مورد خطرات متعدد آن‌ها برطرف کنند. آنها مسیری را برای توسعه شناسه های دیجیتال ایجاد کردند تا آنها مطابق با استانداردی به نام شناسه خوب باشند.

رویکرد Good ID شامل پیروی از چارچوب شیوه هایی برای طراحی برنامه ها و سیاست های ID است که افراد را قادر می سازد تا آزادانه و ایمن با دنیای دیجیتال درگیر شوند. شناسه های دیجیتال باید حریم خصوصی و امنیت را در اولویت قرار دهند و به عنوان دارایی های محافظت شده توسط افراد کنترل شده و توسط قانون محافظت شوند. شناسه خوب همچنین اهمیت شمول، شفافیت و مسئولیت پذیری را افزایش می دهد. این روش هایی را برای افراد به ارمغان می آورد تا نقش مهمی در مدیریت هویت خود ایفا کنند. به عنوان مثال ، شرکتی در کانادا با جوامع بومی آنجا همکاری می کند تا شناسه های دیجیتالی امن ایجاد کند تا بتواند از حقوق تضمین شده توسط دولت فدرال راحت تر استفاده کند.

تلاش برای Good ID از یک جنبش جهانی الهام گرفته است که شامل سازمان های مردمی مانند Namati و Paradigm Initiative ، محققانی مانند ITS ریو و دانشگاه آکسفورد ، ابتکاراتی مانند MOSIP ، آفریقای هوشمند و زنان در هویت ، موسساتی مانند بانک جهانی و مجمع جهانی اقتصاد ، نیکوکاران است. رهبرانی مانند بنیاد موزیلا و بنیاد بیل و ملیندا گیتس ، و همچنین سازمان خودم ، شبکه امیدیار. جنبش #GoodID ضمن پیگیری تحقیقات و حمایتی که ساکنان ، دولت ها ، تکنسین ها و مشاغل را درگیر می کند ، گفتگوهایی ایجاد کرده است.

پروژه امور جهانی TechCrunch

در حال حاضر، این تلاش جهانی برای حمایت بر بحث های ملی در نزدیک به 40 کشور تأثیر گذاشته است. حداقل 25 کشور عناصر Good ID را پذیرفته اند. مهمتر از همه ، در حال حاضر حدود 1.2 میلیارد نفر در سراسر جهان به سیستم های شناسایی بهتر دسترسی دارند که به آنها اجازه می دهد به طور کامل و ایمن در جوامع ، اقتصاد و فرآیندهای انتخاباتی خود شرکت کنند. با این حال، کار این جامعه تا زمانی که شناسه های دیجیتال در همه جا شایسته اعتماد عمومی شود، ادامه خواهد داشت.

در پنج سال گذشته ، شناسه دیجیتال از یک نوآوری جدید به یک فناوری رایج تبدیل شده است ، که دارای پیامدهای گسترده ای است که توجه طیف وسیعی از ذینفعان را برانگیخته است. با وجود کارت های واکسیناسیون کاغذی، بازگشتی وجود ندارد. با این حال ، سیستم های شناسه دیجیتال به سرعت در حال پیاده سازی هستند که خطر اشتباه گرفتن آن – ایجاد آسیب – قابل لمس است.

به همین دلیل است که تلاش جهانی برای استفاده از فناوری های پیشرفته و پیشرفته برای ایجاد سیستم های شناسایی دیجیتال می تواند از تمرکز بر سیاست های خوب ، فرآیندهای شفاف و پاسخگویی سود ببرد. اخلاق جامعه فناوری معروف است “حرکت سریع و شکستن همه چیز”. با جنبش #GoodID، می‌توانیم آن انگیزه را در مورد دیجیتالی کردن جامعه با نیازها، تجربیات و حقوق شهروندان روزمره تطبیق دهیم.