من می دانم که TechCrunch نشریه ای نیست که در مورد مسائل کارگری به طور طولانی صحبت کند. اما به نظر می رسد که بسیاری از گفتمان های اخیر در فناوری، سوالاتی را مطرح می کند که خارج از حوزه اصلی خود فناوری قرار می گیرد. همانطور که ژئوپلیتیک به طور فزاینده ای یک داستان فناوری است، جنگ و حمایت از جوانان، نمی توانید در مورد بزرگترین مسائل فناوری بدون دست زدن به نحوه تأثیر آنها بر توده ها صحبت کنید.
این امر در اعتصاب نویسنده فعلی در هالیوود مشهود است، جایی که یک گروه خلاق بزرگ نه تنها برای جبران بهتر کارشان، بلکه برای تناسب بهتر در دنیای پخش جدید بحث می کنند.
صرافی استارتاپ ها، بازارها و پول را بررسی می کند.
آن را هر روز صبح در TechCrunch+ بخوانید یا هر شنبه خبرنامه The Exchange را دریافت کنید.
تغییرات در چشم انداز سرگرمی ناشی از فناوری (استریم) بر نحوه درآمدزایی نمایش ها و فیلم ها تأثیر گذاشته است، به این معنی که هنجارهای قبلی روابط بین تجارت سرگرمی و افرادی که کار را انجام می دهند نیز باید تغییر کند. و نویسندگان قلم‌های خود را به زمین می‌گذارند تا با چیزی که به نظرشان حمله به رفاه خود می‌دانند مبارزه کنند.
با خواندن کوری دکترو در اعتصاب امروز صبح، شیفته این ریف شدم:
روش کسب درآمد استودیوها تغییر کرده است: استریمینگ، بلیت‌های تلویزیونی و سینما را که از تبلیغات پشتیبانی می‌کند، به‌هم می‌ریزد. استودیوها در حال تطبیق هستند. کارگران نیز می خواهند خود را وفق دهند. [As Hamilton Nolan writes, however,] استودیوها ترجیح می دهند “درمان کنند [] نیروی کار آنها به عنوان یک منبع طبیعی یکبار مصرف برای استخراج، مصرف، و سپس رها کردن، همانطور که تجارت دیکته می کند.
یک اتحادیه به کارگران «توانایی مشابهی را برای انطباق با صنایع در حال تغییر که شرکت‌ها از قبل دارند» می‌دهد. استودیوها می خواهند کارگران را پشت سر بگذارند. اتحادیه ها به کارگران این قدرت را می دهند که بگویند: «نه. تو ما را با خودت میبری.»
اعتصاب نویسنده برای TechCrunch کمی خارج از موضوع است، اما هر دو صنعت سرگرمی و فناوری یک چیز مشترک دارند: افرادی که در این صنایع کار می کنند دوره ای از تغییرات سریع را سپری می کنند. رانده توسط تکنولوژی