بسیاری وجود دارد سوالاتی در مورد پیامدهای سقوط بانک سیلیکون ولی (SVB) که برای مدت طولانی پاسخ داده نخواهد شد. اما یک سوال وجود دارد که بسیاری از استارت‌آپ‌ها و سرمایه‌گذاران امیدوارند زودتر به آن پاسخ داده شود: چه اتفاقی برای بدهی‌های مخاطره‌آمیز می‌افتد؟
SVB یکی از بزرگ‌ترین، اگر نگوییم بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده بدهی‌های مخاطره‌آمیز به استارت‌آپ‌های مستقر در ایالات متحده بود. و اکنون که First Republic Bank نیز از کار افتاده است، این سوال پیچیده تر شده است.
بسیاری از استارت‌آپ‌ها به بدهی‌های مخاطره‌آمیز متکی هستند: هم جایگزین ارزان‌تری برای افزایش سهام است و هم می‌تواند به‌عنوان ابزار سرمایه‌ای عمل کند که به شرکت‌ها کمک می‌کند به روش‌هایی بسازند که سرمایه برای آن مناسب نیست. برای برخی از شرکت‌ها در حوزه‌های سرمایه‌بر مانند آب و هوا، فین‌تک و دفاع، دسترسی به بدهی اغلب تنها راه رشد یا مقیاس است.
خوشبختانه، سرمایه گذاران خطرپذیر چندان نگران تأثیر سقوط SVB بر کل بدهی های خطرپذیر نیستند.
ما در حال گسترش لنز خود هستیم و به دنبال سرمایه‌گذاران بیشتری برای شرکت در نظرسنجی‌های TechCrunch هستیم، جایی که از متخصصان برتر درباره چالش‌ها و روندهای صنعتشان نظرسنجی می‌کنیم.
اگر سرمایه گذار هستید و می خواهید در نظرسنجی های آینده شرکت کنید، این فرم را پر کنید.
TechCrunch+ پنج سرمایه‌گذار را مورد بررسی قرار داد که همگی در اندازه‌های مختلف صندوق، مراحل و حوزه‌های تمرکز مختلف فعال بودند تا از وضعیت بدهی‌های ریسک‌پذیر مطلع شوند. و همه آنها احساس می‌کنند که حتی در میان آشفتگی، بدهی‌های ریسک‌پذیر همچنان راه خود را به شرکت‌هایی باز می‌کند که به دنبال آن هستند – فقط ممکن است دریافت آن برای برخی کمی سخت‌تر باشد.
با سقوط نیرو‌های قدرتمند صنعت مانند SVB و FRB، ما گمان می‌کنیم که دسترسی به بدهی‌های مخاطره‌آمیز سخت‌تر و گران‌تر باشد، زیرا شرکای که از لحاظ تاریخی به عنوان «حاشیه» در نظر گرفته می‌شوند، در برابر عواملی مانند مقیاس انعطاف‌پذیر نیستند یا میثاق‌های سخت‌تر را تحمیل می‌کنند. ما خواهیم دید که Stifel، HSBC، و JPMorgan (با FRB) و First Citizens در بازار چگونه عمل خواهند کرد.”
سوفی باکالار، شریک Collab Fund، گفت که اگرچه روند و برنامه‌ریزی مورد نیاز برای افزایش بدهی‌های مخاطره‌آمیز تغییر خواهد کرد، اما همچنان منبعی فوق‌العاده برای شرکت‌های در حال رشد است.
باکالار گفت: «بدهی خطرپذیر مزایای خود را دارد، بیش از هر زمان دیگری. بنیانگذاران را تشویق می‌کند که به جای رشد، بسازند، که وقتی به نوآوری فکر می‌کنیم که می‌تواند برای چندین دهه ادامه داشته باشد، چیز خوبی است.
اما چندین سرمایه گذار معتقدند که روند و اصول اساسی کسب و کار مورد نیاز برای دریافت بدهی ریسک پذیر احتمالاً تغییر خواهد کرد.
علی حامد، ژنرال، گفت: «پیش‌بینی ما این است که وام‌دهندگان بدهی خطرپذیر کمتر به «وام به ارزش» یک کسب‌وکار متکی خواهند بود و در عوض روی کارایی سرمایه، توانایی سودآور شدن و غیره تمرکز خواهند کرد. شریک در Crossbeam.
در ادامه بخوانید تا بدانید چگونه افزایش هزینه سرمایه بر بدهی‌های خطرپذیر تأثیر می‌گذارد، سرمایه‌گذاران برای آموزش استارت‌آپ‌های خود در مورد افزایش بدهی‌ها چه می‌کنند و چه نوع استارت‌آپ‌هایی برای این نوع تأمین مالی مناسب‌تر هستند.
صحبت کردیم با:
- سوفی باکالار، شریک، Collab Fund
- علی حامد شریک عام کراس بیم
- Simon Wu، شریک، Cathay Innovation
- پیتر هربرت، یکی از بنیانگذاران و شریک مدیریت، Lux Capital
- ملودی کوه، شریک، Nextview
سوفی باکالار، شریک، Collab Fund
استانداردهای وام دهی برای استارت آپ هایی که به دنبال افزایش بدهی های خطرپذیر هستند، چگونه تغییر کرده است؟ (رشد ARR، حداقل موجودی نقدی و غیره)
پاسخ فوری این است که عدم قطعیت اقتصادی مداوم ما به شدت بازار وام دهی امروزی را تغییر داده است، به ویژه برای استارت آپ های اولیه که به دنبال افزایش بدهی های مخاطره آمیز هستند، از نظر استانداردهای وام دهی و هزینه بدهی.
از نظر استانداردهای وام دهی، تمرکز بر رشد درآمد و سودآوری بوده است. وام دهندگان به دنبال استارتاپ هایی با سابقه رشد درآمد پایدار و همچنین مسیری روشن برای سودآوری هستند. برای شرکت‌های زیان‌آور، این به معنای بررسی دقیق اقتصاد واحد است، زیرا وام دهندگان می‌خواهند مطمئن شوند که سرمایه برای سرمایه‌گذاری ارزش افزوده استفاده می‌شود.
این بدان معناست که استارتاپ‌هایی با نرخ رشد درآمدهای تکرارشونده سالانه (ARR) قوی و حاشیه‌های ناخالص بالا، بدون توجه به شرایط بازار، احتمالاً برای بدهی‌های مخاطره‌آمیز تأیید می‌شوند. ما ضرب المثلی داریم که می گوید استارت آپ های خوب همیشه بودجه دریافت می کنند، بنابراین همیشه استثنایی از این قانون وجود دارد.
ثانیا، ما شاهد هستیم که وام دهندگان تاکید بیشتری بر حداقل موجودی نقدی دارند. انتظار می‌رود استارت‌آپ‌ها مقدار معینی پول نقد را در اختیار داشته باشند که معمولاً برای پوشش چندین ماه هزینه‌های عملیاتی کافی است تا توانایی خود را در مقابله با طوفان‌های مالی که ممکن است رخ دهد، نشان دهند.
امروزه این تاکید چند ماهه بیشتر شبیه یک سال پلاس است. علاوه بر این، در بازار “ریسک در” قبلی، وام دهندگان به احتمال زیاد ساختارهای “میثاق سبک” را تایید می کردند. در محیط امروز، ما انتظار داریم و دیده ایم که وام دهندگان به میثاق های سخت گیرانه تری نیاز دارند.
در نهایت، می‌بینیم که وام‌دهندگان برای ارزیابی استارت‌آپ‌ها از نظر بدهی‌های مخاطره‌آمیز بر اساس قدرت تیم رهبری خود، بسیار احتیاط می‌کنند. استارت‌آپ‌هایی که تیم‌های مدیریتی با تجربه و اثبات‌شده‌ای دارند، به‌خصوص در بازاری که ابهامات زیادی وجود دارد، نسبت به آن‌هایی که رهبری با تجربه کمتری دارند، ریسک کمتری دارند. یک تیم رهبری قوی می تواند تا حد زیادی کاهش دهد [the impact of] بحران در صورت بروز و ظهور
با توجه به شرایط جدید بازار، آیا ژانرهای خاصی از استارت آپ ها وجود دارند که دیگر برای بدهی های ریسک پذیر مناسب نیستند؟
بدهی های مخاطره آمیز مزایای خود را دارد – اکنون بیش از هر زمان دیگری. بنیانگذاران را تشویق می‌کند که به جای رشد، بسازند، که وقتی به نوآوری فکر می‌کنیم که می‌تواند برای چندین دهه ادامه داشته باشد، چیز خوبی است.
تا آنجا که شرایط بازار و ژانرهای استارت آپی، هیچ کس نباید از آن مصون بماند. همه باید به دقت فکر کنند که این مدل تامین مالی چگونه به اجرای شرکتشان کمک می کند. اولین اطلاعاتی که یک بانک و/یا رگولاتور معمولاً به آن نگاه می کند این است که آیا شرکت در حال ایجاد درآمد است یا خیر و ریسک تطابق پایین را نشان می دهد. فین‌تک‌ها احتمالاً در اینجا چالش سخت‌تری خواهند داشت.
ما همچنان در حال سرمایه گذاری فعالانه در استارتاپ های فناوری آب و هوا هستیم که بر اجرا و حل مشکلات متمرکز شده اند. تعدادی از این موارد شامل استارتاپ هایی است که مدل بدهی خطرپذیر را پیاده سازی کرده اند.
در محیط امروزی، هزینه بدهی به میزان قابل توجهی با افزایش نرخ بهره افزایش یافته است. این عامل مهمی برای استارت‌آپ‌های پول‌سوز است که باید در مورد پرداخت سود ماهانه و استهلاک بدهی خود در طول زمان نسبت به درآمد و سایر هزینه‌هایشان فکر کنند.
چگونه اطمینان حاصل می کنید که استارت آپ ها نسبت به بدهی های مخاطره آمیز اطمینان دارند؟ بنیانگذاران امروزی به چه میزان آموزش در رابطه با بدهی های مخاطره آمیز نیاز دارند تا انتخابی هوشمندانه برای استارتاپ خود داشته باشند؟ آیا این نسبت به سال های اخیر بیشتر است یا کمتر؟
برای اکثر استارت آپ ها، آموزش و منابع پیرامون این نوع تامین مالی بدهی همیشه ارزشمند است، به خصوص در بازار امروز. بنیان‌گذارانی که برنامه تأمین مالی آنها شامل بدهی‌های مخاطره‌آمیز است، باید سناریوهایی را مدل‌سازی کنند که فرض می‌کنند دسترسی به این بدهی را از دست می‌دهند. حتی اگر این خطر دور از دسترس به نظر برسد، همیشه خوب است که آماده باشید.
علاوه بر این، ما سعی می‌کنیم به بنیانگذاران کمک کنیم تا پیش‌بینی‌های خود را در پرتو میثاق‌ها و حمایت‌های منفی که وام‌دهندگان درخواست می‌کنند، حساس و عاقلانه بررسی کنند. به عنوان مثال، اگر درآمد به سرعت رشد نکند یا حاشیه ها کمتر باشد، ما از بنیانگذاران می خواهیم که سناریوهای نزولی احتمالی را درک کنند و مطمئن شوند که دارای بافر کافی هستند.
بدهی‌های مخاطره‌آمیز می‌تواند برای استارت‌آپ‌های رو به رشد و تقریباً سودآور توسعه‌دهنده خوبی باشد، اما می‌تواند برای استارت‌آپ‌هایی که پول نقد بالا می‌سوزاند، به خصوص اگر عملکردی پایین‌تر از برنامه داشته باشند، مشکل ایجاد کند.
آیا در یک بازار سرمایه گذاری محافظه کارانه تر، استانداردهای سخت گیرانه تر وام دهی و بدهی های گران تر برای محدود کردن وابستگی راه اندازی به سرمایه وام داده شده کافی است؟
علاوه بر استانداردهای سخت‌گیرانه‌تر وام‌دهی، در این شرایط احتمال بیشتری وجود دارد که وام دهندگان زمان بیشتری را برای تصمیم‌گیری و ارزیابی استارت‌آپ‌ها صرف کنند. در حالی که وام دهندگان به سمت خلأ بازار SVB متمایل شده‌اند، احتمالاً سرمایه کمتری در دسترس خواهد بود و بنابراین، وام دهندگان می‌توانند با سهولت بیشتری نسبت به سال‌های 2020 و 2021 به شیوه‌ای کندتر و آگاهانه‌تر انتخاب کنند.