بنیانگذاران Portcast ، دکتر Lingxiao Xia و Nidhi Gupta
برای بسیاری از تولیدکنندگان و حمل و نقل بار ، مدیریت لجستیک هنوز یک فرآیند دستی است: ردیابی محموله ها با تماس یا جستجوی آنلاین و وارد کردن آن داده ها در صفحه گسترده Excel. Portcast ، که خود را “سیستم عامل لجستیک نسل بعدی” توصیف می کند ، با جمع آوری داده ها از منابع بی شمار و نه تنها ردیابی محموله ها در زمان واقعی ، این فرایند را کارآمدتر می کند ، بلکه پیش بینی می کند که چه چیزی می تواند بر پیشرفت آن تأثیر بگذارد ، مانند حوادث عمده آب و هوایی. جزر و مد و مسائل مربوط به همه گیری.
این شرکت امروز اعلام کرد که 3.2 میلیون دلار بودجه پیش از سری A ، تحت رهبری Newtown Partners ، از طریق Imperial Venture Fund ، با مشارکت Wavemaker Partners ، TMV ، Innoport و سرمایه گذار بازگشت SGInnovate ، جمع آوری کرده است. Portcast که در سنگاپور مستقر است ، به مشتریان خود در آسیا و اروپا خدمات رسانی می کند و بخشی از بودجه خود را برای گسترش بازارهای بیشتر استفاده خواهد کرد.
بنیانگذاران نیدی گوپتا و دکتر لینگشیائو شیا در Entrepreneur First در سنگاپور ملاقات کردند. قبل از راه اندازی Portcast ، گوپتا ، مدیر اجرایی آن ، در نقش های رهبری در سراسر آسیا در DHL خدمت می کرد. در آن زمان ، او متوجه شد که “ناکارآمدی بخش لجستیک” در واقع فرصتی در این فضا برای ایجاد چیزی است. ” دکتر شیا ، که دارای مدرک دکتری در زمینه یادگیری ماشین است و سابقه ای در توسعه محصول و محاسبات ابری دارد ، “یک مکمل عالی بود” و اکنون مدیر ارشد فناوری Portcast است.
پورتکست می گوید که بیش از 90 درصد حجم تجارت جهانی را که توسط حاملان اقیانوس تردد می کند و 35 درصد محموله های هوایی را دنبال می کند و می تواند تقاضا برای 30 هزار مسیر تجاری را پیش بینی کند. منابع شامل داده های زمین فضایی ، مانند داده های ماهواره ای درباره مکان کشتی ها ، سرعت و جهت حرکت آنها ، حرکت به سمت بنادر ، سرعت باد و ارتفاع موج است. Portcast همچنین به بررسی الگوهای اقتصادی (به عنوان مثال ، تأثیر Brexit بر بنادر در سراسر انگلستان و چگونگی تغییر واکسن در سراسر جهان ظرفیت هواپیمایی و کشتی ها) ، حوادث آب و هوایی مانند طوفان و اختلالاتی مانند انسداد کانال سوئز می پردازد.
سایر منابع داده شامل داده های معاملاتی اختصاصی از مشتریان از جمله شرکت های بزرگ حمل و نقل و حمل و نقل است.
گوپتا به TechCrunch گفت: “چالش ما این است که چگونه اجازه دهیم همه این داده ها به یک زبان صحبت کنند.” “این داده ها در فرکانس های مختلف و جزئیات مختلف به دست می آیند ، بنابراین چگونه می توانید آن را یکپارچه کرده و مطمئن شوید که دستگاه می تواند درک و تفسیر آن را آغاز کند.”
دو راه حل اصلی Portcast عبارتند از: کانتینر هوشمند کنترلی برای ردیابی زمان واقعی ظروف حمل و نقل و پیش بینی و مدیریت تقاضا ، که الگوهای رزرو را دنبال می کند. Portcast از IoT برای ردیابی ظروف استفاده نمی کند زیرا قرار دادن دستگاه در هر دستگاه هزینه بر است ، اما با ارائه دهندگان IoT روی راه حل های ترکیبی کار می کند-به عنوان مثال ، قرار دادن یک دستگاه ردیابی در یک ظرف و سپس استفاده از این داده ها برای کمک بقیه محموله را مدیریت کنید
هدف این استارتاپ پیش بینی هایی است که به شرکت ها کمک می کند کارایی عملیات خود را بهبود بخشند و وابستگی آنها به فرآیندهای دستی را کاهش می دهند. “اپراتورهای لجستیکی با صدها محموله در هر هفته وجود دارد ، آنها هر روز به صورت دستی این کار را بررسی می کنند. این به یک برگه Excel وارد می شود و این همان چیزی است که برنامه ریزی عملیات پایین دستی بر اساس آن است. “
اما همه گیری COVID-19 “نیاز فوری به دیجیتالی شدن را ایجاد کرد و زنجیره های تأمین را از یک هزینه به عملکرد اصلی محصولات در زمان مقرر تبدیل کرد ، بنابراین ما با برخی از بزرگترین تولید کنندگان و همچنین حمل و نقل کار می کنیم.” اضافه. به عنوان مثال ، یک شرکت مواد غذایی و آشامیدنی در اروپا محموله ای را به تایپه ارسال کرد ، سفری که معمولاً حدود 70 روز طول می کشد. اما رسیدن آن بیش از سه ماه طول کشید. Portcast توانست محموله را هنگام حرکت در بنادر و کشتی های مختلف ردیابی کند و به مشتریان خود کمک کند تا بفهمند چه چیزی باعث تاخیر شده است.
“علاوه بر پیش بینی زمان وقوع اختلال احتمالی ، می توانیم X روز تاخیر را مشخص کرده و بگوییم که احتمالاً طوفان یا بارگیری مجدد وجود دارد و این به آنها قدرت می دهد زیرا آنها می توانند به تیم های حمل و نقل و انبارداری خود اطلاع دهند. گوپتا گفت که چند کانتینر وارد می شود. ” “این امر هزینه های بندری ، هزینه های بازداشت و تعداد ساعاتی را که برای بررسی دستی وب سایت های شرکت های مختلف و تلاش برای کشف آنچه در زنجیره تامین آنها رخ داده است ، کاهش می دهد.”
یکی از مزایای Portcast نسبت به سایر استارتاپ های فناوری لجستیک که می خواهند دید زنجیره تامین را ثابت کنند این است که از منطقه آسیا و اقیانوسیه خارج شد ، جایی که کشتی ها معمولاً از بنادر متعدد عبور می کنند و مجبورند در حوادث آب و هوایی مکرر مانند طوفان های گرمسیری و طوفان کار کنند. فناوری Portcast برای ایجاد سفرهای کوتاهتر بین سنگاپور و مالزی (به عنوان مثال) برای مسیرهای بین قاره ای مانند آسیا و اروپا یا آسیا و ایالات متحده نیز قابل استفاده است.
گوپتا می گوید: “فناوری ما در مقیاس جهانی است و به ما اجازه می دهد تا با سایر بازیگران این بازار رقابت کنیم.” “نکته دیگری که ما را متمایز می کند این است که ما نه تنها با تولیدکنندگان بلکه با شرکت های حمل و نقل ، شرکت های لجستیک و خطوط هوایی کار می کنیم و این به ما امکان ایجاد جلوه های شبکه را می دهد. بین اتفاقات حمل و نقل دریایی و حمل و نقل هوایی واقعاً هم افزایی وجود دارد و این به ما امکان می دهد الگوهای صنعت را درک کنیم و برای هر شرکت دیگری که به پلت فرم ما می آید اهرم ایجاد می کند.
برنامه های آینده پورتکست شامل انتقال از هوش مصنوعی پیش بینی کننده به منظور استفاده از هوش مصنوعی در دو سه ماه آینده است. در حال حاضر ، این پلت فرم می تواند به شرکت ها بگوید که چه چیزی باعث تاخیر می شود ، اما هوش مصنوعی تجویز شده نیز به آن امکان می دهد پیشنهادات خودکار ارائه دهد. به عنوان مثال ، می تواند به مشتریان بگوید بندرها سریعتر هستند ، سایر کشتی ها و شیوه های حمل و نقل که می تواند به آنها در رفع اختلال و چگونگی بهینه سازی ظرفیت کمک کند.
این شرکت همچنین در نظر دارد دستور Visiblity را تا پایان امسال راه اندازی کند ، ویژگی ای که ظروف پر شده با یک مورد خاص را ردیابی می کند. قیمت مصرف کننده انواع مختلفی از محصولات در حال افزایش است که تا حدی به دلیل غرق شدن زنجیره های تأمین است. Portcast با فعال کردن شرکت ها برای ردیابی SKU های خاص در زمان واقعی ، نه تنها می تواند به تحویل سریع تر اقلام کمک کند ، بلکه نشان می دهد که هر بار چه میزان انتشار CO2 ایجاد می کند.
گوپتا می گوید: “جبران کربن یا تجارت کربن تنها زمانی می تواند اتفاق بیفتد که میزان هزینه واقعی خود را درک کنید ، و این بخشی است که ما می توانیم در آن شرکت کنیم.” “با اجازه دادن به پیش بینی هایی ، برای مثال ، اگر زود به مقصد برسید ، این فرصتی است برای یک شرکت کشتیرانی که سرعت خود را کاهش داده و در مصرف سوخت مانند سوخت پناهگاه صرفه جویی کند ، که نه تنها مقدار زیادی صرفه جویی به همراه دارد ، بلکه باعث کاهش انتشار CO2 نیز می شود.