در اوایل امروز ، به عنوان بخشی از یک رویداد خصوصی ، این فرصت به این ویرایشگر داده شد تا با برخی از بزرگترین نامهای خصوصی در جهان از جمله دیوید روبنشتاین ، بنیانگذار کارلایل صحبت کند. استیو پاگلیوکا ، رئیس مشترک Bain Capital ؛ ژان سالاتا ، مدیر عامل و شریک بنیانگذار Baring Private Equity Asia ؛ و شیلا پاتل ، نایب رئیس گروه B Capital و رئیس سابق مدیریت دارایی گلدمن ساکس.
ما زمینه های زیادی را از علاقه کارلایل و سایر شرکت ها به فناوری های بلاک چین (بازخورد در اینجا کمی مخلوط بود) گرفته تا میزان تمرکز آنها بر سرمایه گذاری پایدار و مسئولیت اجتماعی را پوشش دادیم. در این زمینه ، روبنشتاین ادعا کرد که “سهامداران خصوصی بسیار روی آن تمرکز کرده اند” و پیش بینی کرد که وقتی معیار مالی برای ارزیابی بهتر شرکت ها در این زمینه “ظرف پنج سال آینده” ظاهر شود ، به عاملی عادی در ارزیابی شرکت ها تبدیل می شود. به
پاتل-که قبلاً در کمیته شمول و تنوع گلدمن کار می کرد-موافقت کرد و به بیش از یک سوم سرمایه گذاران در حال حاضر اندازه گیری معیارهای اصطلاح ESG غیرممکن است (هرچند او انتظار دارد این به سرعت تغییر کند).
به طور طبیعی ، ما نیز در مورد بازار فعلی بحث کردیم ، از جمله اینکه چگونه سرمایه گذاران پیشنهادات شرکت های خود را متمایز می کنند وقتی همه این روزها توپ پول دارند – و چه مدت انتظار دارند با سرعت زیاد کار کنند. در بازخوردی که ممکن است برخی خوانندگان را شگفت زده کند و برای دیگران واضح به نظر برسد ، مدیران PE پیشنهاد کردند که این بازار برو به راحتی می تواند تا سال 2023 ادامه یابد.
فقط شرکت کنندگان در رویداد به مصاحبه کامل دسترسی خواهند داشت ، اما برخی از یادداشت ها از این قسمت آخر بحث ما به شرح زیر است:
استیو پالیوکا:
[P]دلیل اینکه ما اینقدر خوب کار می کنیم مداخله گسترده دولت بوده است ، که فکر می کنم موجه بود. همانطور که این روند رو به کاهش است ، ممکن است تأثیر آن را مشاهده کنیم. نرخ بیکاری در حال حاضر کمی بیش از 5.2 درصد است که به نظر من در میانه یک بیماری همه گیر حیرت انگیز است و به نظر می رسد بسیاری از مشاغل هنوز ناتمام مانده اند. بخشی از آن به این دلیل است که [government] پرداخت ها به دست آمد و کارگران کمتری به دنبال کار بودند ، بنابراین ممکن است با متوقف شدن این پرداخت ها ، بیکاری همچنان رو به کاهش باشد و تاثیر آن مسئله کلیدی خواهد بود.
دیوید روبنشتاین:
آنها می گویند این بهترین زمان و بدترین زمان است. این بهترین زمان برای سرمایه گذاران است ، زیرا اگر در دنیای فناوری هستید ، اگر در دنیای سرمایه گذاری هستید و در هند ، چین و ایالات متحده سرمایه گذاری می کنید ، پول زیادی به دست آورده اید و شما کم کم فکر می کنید که یک نابغه هستید زیرا پول زیادی به دست آورده اید ، و فقط متوجه نیستید که این بدترین زمان برای افرادی است که به اینترنت دسترسی ندارند ، [or who] با دستان خود کار می کنند نه با ذهن خود ، [or who] تحصیل کرده نیستند [or] مراقبت از کودک داشته باشید در واقع ، در ایالات متحده و احتمالاً سایر نقاط جهان ، ما بیشتر و بیشتر در حال خلق هستیم [an] متاسفانه شکاف اقتصادی و نابرابری بیشتر درآمد و عدم تحرک اجتماعی ، و این یک مشکل واقعی است.
برای کسانی که بهترین زمان برای آنها بوده است ، در نهایت چیزی به پایان می رسد. در برخی مقاطع ، فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می دهد – احتمالاً نه تا سال 2023 ، بلکه شاید قبل از آن – و در نقطه ای ، مردم شروع به گفتن می کنند ، “من بیشتر تراشه های خود را از روی میز بر می دارم. من قصد ندارم در این ارزش گذاری ها سرمایه گذاری زیادی انجام دهم. ‘ امروز صبح زنگ زدم [regarding] یک معامله کوچک در آسیا که در آن مردم می خواهند 25 برابر درآمد پیش بینی شده پرداخت کنند.
ژان سالاتا:
شما نمی توانید زمینه ای را که در آن ما با نرخ بهره قرار داریم از جایی که ارزش گذاری ها در آن قرار دارند جدا کنید. در برخی موارد ، نرخ بهره افزایش می یابد ، اما در حال حاضر ، آنچه ما در اختیار داریم ، فدرال رزرو است که طی 18 ماه گذشته چیزی حدود 4 تریلیون دلار اوراق بهادار خریداری کرده است. من فکر می کنم در حال حاضر ، 120 میلیارد دلار در ماه به سیستم وارد می شود ، که نرخ های افسرده کننده ای است. [Meanwhile] مردم باید برای سرمایه گذاری خود خانه ای پیدا کنند تا نوعی بازدهی ایجاد کنند ، [meaning] صندوق های بازنشستگی ، موقوفات ، سرمایه گذاران انفرادی.
اگر امروز به ارزش گذاری ها نگاه کنید ، احتمالاً در صدک 99 یا نزدیک به قله تا جایی که مضرب باشد ، قرار می گیرند. اما اگر آنها را نسبت به نرخ ها و بازدهی درآمد بررسی کنید ، کمتر از 10 سال صحبت کنید [Treasury] نرخ ، من فکر می کنم این احتمالاً فقط در صدک 20 یا 30 است – چیزی شبیه به آن است. و با نگاهی به سالهای 1999 و 2000 ، که من در آنها زندگی کردم و به سختی زنده ماندم ، تفاوت امروز این است که اگرچه ارزشها از نظر کف بودن ، از نظر چند برابر ، مشابه هستند ، [that] نرخ بهره در آن زمان حدود 5 or یا 6، بود و امروز ، 1 است. اون یک تفاوت بزرگه.
مسائل ساختاری نیز در حال رخ دادن است و این مسئله در مورد نابرابری درآمدی برمی گردد که در همه جای دنیا ، از جمله چین ، اتفاقاً یک مسئله بزرگ است و به خودی خود ادامه می یابد. افرادی که دارایی های مالی دارند از آنچه در جریان است سود می برند [the Federal Reserve’s bond purchases]به ارزش ها افزایش می یابد ، و سپس افرادی که این همه پول دارند بیشتر پس انداز می کنند ، بنابراین نرخ پس انداز افزایش می یابد ، و همانطور که بیشتر پس انداز می کنید زیرا نیازی به صرف این مقدار پول ندارید ، [that cycle] نرخ ها را حتی بیشتر کاهش می دهد [So] من معتقدم که حتی زمانی که فدرال رزرو شروع به کاهش می کند و شروع به کاهش می کند [how much it’s spending on bonds]، خواهید دید که نرخ ها نسبت به گذشته پایین تر می مانند ، که می تواند تا مدت ها از سطوح بالاتری از ارزش گذاری پشتیبانی کند.
استیو پاگلیوکا:
اگر به بدهی ملی در حال افزایش توجه کنید ، اگر نرخ سود 5.5 درصدی برای آن اعمال کنید ، سودی که دولت پرداخت می کند نزدیک به نیمی از بودجه خواهد بود. بنابراین من نمی بینم که سیاستمداران بگویند: “ما می رویم.” [raise interest] نرخ واقعا بالا است. ‘ در عوض ، آنها را تا آنجا که می توانند پایین نگه می دارند ، زیرا اگر نرخ ها به تاریخ قبلی بازگردد ، مالیات ها بسیار افزایش می یابد. [levels]به آنها می توانند هزینه ها را مدیریت کنند زیرا نرخ ها بسیار پایین هستند ، بنابراین شما قصد دارید [continue to] روندهای نرخ بهره پایین را مشاهده کنید ، که این ارزش گذاری ها را تأیید می کند.