بر اساس تحقیقات هوش مصنوعی فیس بوک، نسل بعدی ربات ها باید در احساس بسیار بهتر باشند – البته نه احساسات، بلکه از حس لامسه استفاده کنند. و برای پیشبرد توپ در این حوزه نسبتاً جدید تحقیقات هوش مصنوعی و روباتیک، این شرکت و شرکای آن نوع جدیدی از پوست و نوک انگشت الکترونیکی ساخته اند که ارزان، بادوام هستند و حس لامسه اولیه و قابل اعتمادی را برای دوستان مکانیکی ما فراهم می کنند.
این سوال که چرا فیس بوک دقیقاً به دنبال پوست ربات است به اندازه کافی واضح است که یان لکون، رئیس هوش مصنوعی، آن را پیشگیرانه در یک تماس رسانه ای برای نمایش پروژه های جدید مطرح کرد.
او به یاد می آورد که به اندازه کافی خنده دار است، این کار با زاکربرگ شروع شد که به نظر می رسید این شرکت دلیل خوبی برای بررسی رباتیک ندارد. به نظر می‌رسد که LeCun این را به عنوان یک چالش در نظر گرفته و شروع به بررسی آن کرده است، اما یک پاسخ واضح به مرور زمان ظاهر شد: اگر قرار بود فیس‌بوک در کسب و کار ارائه عوامل هوشمند باشد – و چه شرکت فناوری محترمی نیست؟ – سپس آن عوامل باید جهان را فراتر از خروجی دوربین یا میکروفون درک کنند.
حس لامسه در تشخیص اینکه آیا چیزی تصویر گربه یا سگ است یا اینکه چه کسی در اتاق صحبت می کند خوب نیست، اما اگر ربات ها یا هوش مصنوعی ها قصد دارند با دنیای واقعی تعامل داشته باشند، به چیزی بیش از این نیاز دارند.
روبرتو کالاندرا، دانشمند تحقیقاتی FAIR، گفت: «چیزی که ما در آن خوب شده‌ایم درک پیکسل‌ها و ظواهر است، اما درک جهان فراتر از این است. ما باید به سمت درک فیزیکی از اشیاء برویم تا این موضوع را پایه گذاری کنیم.»
در حالی که دوربین‌ها و میکروفون‌ها ارزان هستند و ابزارهای زیادی برای پردازش کارآمد آن داده‌ها وجود دارد، این را نمی‌توان در مورد لمس گفت. سنسورهای فشار پیچیده به سادگی محصولات مصرفی محبوبی نیستند و بنابراین هر سنسور مفیدی در آزمایشگاه ها و تنظیمات صنعتی باقی می ماند.
پروژه DIGIT بسیار قدیمی است و اصل آن به سال 2009 برمی گردد. ما در مورد پروژه MIT به نام GelSight در سال 2014 نوشتیم، سپس دوباره در سال 2020 – این شرکت شروع به کار کرد و اکنون شریک تولیدی برای این رویکرد مستند به لمس است. اساساً شما ذرات مغناطیسی دارید که در یک سطح ژل نرم معلق هستند و یک مغناطیس سنج در زیر آن می تواند جابجایی آن ذرات را حس کند و این حرکات را به نقشه های دقیق نیرو از فشارهای ایجاد کننده حرکت تبدیل می کند.
این پیاده‌سازی خاص (شما می‌توانید نوک انگشتان خود را در تصویر در بالا ببینید) بهبود یافته و کاملاً حساس است، همانطور که از نقشه‌های فشار دقیقی که می‌توانید هنگام لمس موارد مختلف ایجاد کند، می‌بینید:
اعتبار تصویر: فیس بوک
ReSkin یک نسخه کوچک شده از همان ایده است، اما در یک منطقه بزرگتر پخش شده است. یکی از مزایای سیستم نوع GelSight این است که قطعه سخت – تراشه با مغناطیس‌سنج و منطق و غیره – کاملاً جدا از جزء نرم است که فقط یک پد انعطاف‌پذیر آغشته به نقاط مغناطیسی است. این به این معنی است که سطح ممکن است کثیف یا خراشیده شود و به راحتی تعویض شود، در حالی که قسمت حساس می تواند با خیال راحت در زیر پنهان شود.
در مورد ReSkin، به این معنی است که می‌توانید دسته‌ای از تراشه‌ها را به هر شکلی قلاب کنید و یک صفحه الاستومر مغناطیسی را روی آن قرار دهید، سپس سیگنال‌ها را یکپارچه کنید و اطلاعات لمسی را از کل چیز دریافت خواهید کرد. خوب… خیلی ساده نیست، زیرا باید آن را کالیبره کنید و همه چیز را، اما بسیار ساده تر از سایر سیستم های پوست مصنوعی است که در مقیاس های فراتر از چند اینچ مربع کار می کردند.
حتی می توانید آن را به کفش های سگ کوچک تبدیل کنید، چرا که نه؟
تصویر متحرک یک سگ خوب با پدهای سنجش فشار روی پاهایش و خوانش آنها.
با سطح حساس به فشار مانند این، ربات‌ها و سایر دستگاه‌ها می‌توانند به راحتی وجود اشیا و موانع را بدون تکیه بر اصطکاک اضافی ناشی از نیروی مفصل در آن جهت، حس کنند. این می‌تواند ربات‌های کمکی را بسیار ملایم‌تر و پاسخ‌گوتر به لمس کند – نه اینکه برای شروع ربات‌های کمکی زیادی وجود داشته باشد. اما بخشی از دلیل این امر به این دلیل است که نمی توان به آنها اعتماد کرد که چیزها یا افراد را خرد نمی کنند، زیرا آنها حس لامسه خوبی ندارند!
کار فیس بوک در اینجا در مورد ایده های جدید نیست، بلکه در مورد ایجاد یک رویکرد موثر در دسترس و مقرون به صرفه است. چارچوب نرم افزاری به صورت عمومی منتشر می شود و دستگاه ها را می توان با قیمت نسبتاً ارزان خریداری کرد، بنابراین ورود سایر محققان به این حوزه آسان تر خواهد بود.